İnsan Hak ve Hürriyetleri (İHH) İnsani Yardım Vakfı, her hafta Youtube kanalında bir hikayeyi izleyicilerle buluşturuyor.

Deprem süresince yaşananlara şahitlik yapanlar, yardımlarıyla gönüllerde taht kuranlar, buradaki röportajlarla yüreklere dokunuyor.

Bu kez kanalın yeni konuğu ise yaklaşık 40 yıldır müzik dünyasında eserler veren sanatçı Ömer Karaoğlu oldu.

Ezgilerin sevilen ismi Karaoğlu, samimi açıklamalarda bulunarak ezgilerin öyküsünü ve kendi hayatını anlattı.

İlk kez sahneye çıktığında 17 yaşındaki bir lise öğrencisi olduğunu belirten Ömer Karaoğlu, bu serüvende unutamadığı anılarına da değindi.

“Dayak yiyip marş söylüyorduk”

Karaoğlu şu ifadeleri kullandı:

Çocukluk ve gençlik yıllarımız cami merkezli bir oluşumun içinde geçti. Burada bir arkadaş grubunun içerisinde İslam ile Müslümanlık ile tanışmamış bu vesileyle gerçekleşmiş oldu. İlk ezgilerimi okuduğumda 17 yaşında bir lise öğrencisiydim. El yordamıyla yürüdük diyebiliriz bu yolculukta. Müziğimiz sahiciydi, kurmaca değildi, yapmaca değildi. Dayak yiyip marş söylüyorduk. Rahat yatağınızda uzanıp bir takım sözler yazalım, bu güfteleri de besteleyelim kabilinden işler değildi yaptığımız işler.

“Sahnedeki adamın alkıştan çok duaya ihtiyacı var”

Sahneye çıktığınızda bir şov zeminindesiniz ama hem de sizden olmak sizin gibi olmak zorundasınız. Bizim değerlerimize, ölçülerimize riayet etmek durumundayız. Onu unutamayız, unutmamalıyız. Sahnede insanlarla kurmaya çalıştığımız dil, Müslüman oluşumuzu birbirimize, artımızı ve eksimizi unutmadan o tür bil ilişkiyi kurmak gerekiyor. Bu zor bir şey. Sahnedeki adamın alkıştan çok duaya ihtiyacı var. Çünkü çok kaygan bir zemindir sahne. Üç beş insan sizi alkışladığında kanatlanıp uçacak olursunuz. Oysa burada bir ayeti kerime imdadımıza yetişir: ‘Yeryüzünde böbürlenerek yürüme!’

“Alkışa Değil, Duaya İhtiyacımız Var!” | Eskimeyen Ezgilerin Güçlü Sesi Ömer Karaoğlu’nun Hikayesi videosu için tıklayın