Hem romanları hem de denemeleriyle tanınan Oe, eserlerinde askerlerden nükleer silahsızlanmaya, masumiyetten travmaya birçok konuyu ele aldı.

1994’te Nobel Komitesi, “hayatın ve mitin yoğunlaşarak günümüz insanının içinde bulunduğu çıkmazın rahatsız edici bir resmini oluşturduğu hayali bir dünya yarattığı” için Oe’yi Nobel Edebiyat Ödülü’ne layık görmüştü.

Oe, Japon okuyuculara yönelik eserler kaleme aldığını söylese de 1960’lı yıllarda denemelerinin toplandığı “Hiroşima Notları” ve  “Sessiz Çığlık” ile “Kişisel Bir Sorun” romanlarıyla dünyaca tanınır hale geldi.

Roman ve denemelerinde sıklıkla siyasi mesajları öne çıkaran Oe, Japonya Silahlı Kuvvetleri’nin silahlanmasına karşı çıkıyor ve Tokyo’nun geçmişte zarar verdiği Asya ülkelerine tazminat ödemesini savunuyordu.